Ik weet eindelijk waar de zambianen hun geld mee verdienen. Koper en uranium… zo weer een mysterie opgelost. Nu over naar de orde van de dag, ook al gebeurt er weinig op de weg. Ik ben in Livingstone aangekomen bij de Victoria falls. Het 7e wereldwonder van de natuur, al zeggen de afrikanen het eerste wereldwonder.

De watervallen heten Mosi oa tunyia, the smoke that thunders. En de thunder is er zeker! Een gratis douche ook. De watervallen kent 2 kanten, een zambiaanse en een zimbabwiaanse kant. De zimbabwe kant geeft een volledig overzicht over de breedte van de watervallen, aan de zambiaanse kant kun je de watervallen vanaf beneden zien. Gezien mijn ervaring in zimbabwe, sla ik de zambiaanse kant maar over, 2x douchen en zeiknat worden is te veel van het goede. De watervallen maken op dit moment in het jaar een geluid van een concert van Triggerfinger, echt relax is het dus niet. En water heeft niet echt de neiging om omhoog te gaan uit zichnzelf, maar als er miljoenen liters of water in een kloof storten, dan komt er aan de andere kant een wolk van water over je heen…. dat staat gelijk aan een continue tropische regenbui, deze tyd van het jaar.

Grappig is ook, dat we de semimwoestijn of savanne eigenlijk op fietsen en dat er hier door de watervallen een microklimaat is ontstaan. Er is een mini regenwoud tegenover de watervallen ontstaan. Gek eigenlijk.

Wat dan weer wel indrukwekkend is, is het vliegen met een helikopter boven de watervallen, geniet van de mooie plaatjes, want het beschrijven werkt toch niet. Voor iedereen die trouwens denkt dat ik gek ben, dat valt heel erg mee. Ik heb me vrijwillig opgegeven om van cairo naar kaapstad te fietsen, maar gek ben je volgens mij als je 130 tot 250 dollar spendeert aan het springen vanaf een brug met een elastiek om je enkels. Toch is dat de favoriete bezigheid van veel toeristen hier.

Op naar botswana met 154km per dag en de elephant highway.

Groet,
Basfietst