Tja daar sta je dan met je rugzak langs de kant van de weg ergens tussen Buitenpos en Windhoek in Namibie. Aan de reis per fiets door Afrika is een onverwacht einde gekomen, de reis voert me eerder dan gepland retour naar Europa. Al liftend ga ik naar Windhoek om vandaar naar huis te vliegen.

Mijn gedachten zijn in Nederland waar een zware strijd verloren is, een oneerlijke strijd tegen een oneerlijke ziekte. Afrika was hard en soms onwerkelijk, zwaar en prachtig, maar niets kan op tegen dit verschrikkelijke nieuws en de strijd die in Nederland geleverd is. Te jong afscheid genomen van het hier en nu, dat doet mij beseffen dat je NU moet leven en genieten.

Helaas is het voor Leo te laat, maar mijn reis gaat verder en ik zal deze voortzetten, voor hem, ons en voor zijn famillie. Afrika heeft me veel geleerd en gebracht, daardoor besef ik, dat ik juist nu in Nederland moet zijn.

Voor jullie dus even geen Afrika updates, in plaats van troostende berichten te plaatsen wil ik jullie vragen om de stilte te accepteren en te gebruiken om nieuwe (reis)plannen te maken. Als eerbetoon, om te genieten en vooral voordat het te laat is.

Vergeet niet om te genieten, te lachen en vooral te leven!

Groet,
Bas (die nu even niet) Fietst

Ps. Omdat genieten belangrijk is wat laatste Afrika foto’s

De fiets hangt voor nu even aan de muur, tot over 2 weken.