Er was eens een muziekbandje dat een liedje maakte wat ging over: “the end of the world as we know it!” Ja daar ben ik nu toch echt geweest. Vooral heel veel foto’s daarom in dit blog. Met een auto erheen gehobbeld, rondgelopen, genoten, kamelen vlees gegeten. YES we went to the edge of the world and back again! And it was awesome.
Find Wally?? Oh no Bas 🙂
The end of the world!
In de ochtend heb ik nog even een wedstrijd gefietst met mijn collega Huub. We zaten beide tegen de kramp aan en nog goed gepositioneerd voor de laatste sprint naar de finish tegen de bult op (3-4% omhoog) maar helaas spoot bij mij het melkzuur uit mijn benen toen ik op 500m aan ging met Huub in mijn wiel. Gelukkig kon Huub overspringen naar de andere kant van de weg en nog 3e worden! Ik kon niet meer trappen en heb me uit laten rollen en werd dus door het peletonnetje wat over was ingehaald. Volgende keer beter.
Weer in het peloton, geen podium
Voor volgende week gaan we maar eens echt trainen, want na 80-90km wedstrijd al kramp hebben is gewoon een gebrek aan duurtrainingen, dus dat moeten we maar eens goed gaan maken dan.
Voor nu groet van Bas die weer lekker fietst maar nu al 2 dagen spierpijn heeft.
basfietst 
Mooie foto’s Bas. Volgende keer in Nederland je mtb meenemen?
Gr
Andre
Julli zouden eigenlijk allemaal in een Strukton outfit moeten fietsen….