Tja daar sta je dan met je rugzak langs de kant van de weg ergens tussen Buitenpos en Windhoek in Namibie. Aan de reis per fiets door Afrika is een onverwacht einde gekomen, de reis voert me eerder dan gepland retour naar Europa. Al liftend ga ik naar Windhoek om vandaar naar huis te vliegen.

Mijn gedachten zijn in Nederland waar een zware strijd verloren is, een oneerlijke strijd tegen een oneerlijke ziekte. Afrika was hard en soms onwerkelijk, zwaar en prachtig, maar niets kan op tegen dit verschrikkelijke nieuws en de strijd die in Nederland geleverd is. Te jong afscheid genomen van het hier en nu, dat doet mij beseffen dat je NU moet leven en genieten.

Helaas is het voor Leo te laat, maar mijn reis gaat verder en ik zal deze voortzetten, voor hem, ons en voor zijn famillie. Afrika heeft me veel geleerd en gebracht, daardoor besef ik, dat ik juist nu in Nederland moet zijn.

Voor jullie dus even geen Afrika updates, in plaats van troostende berichten te plaatsen wil ik jullie vragen om de stilte te accepteren en te gebruiken om nieuwe (reis)plannen te maken. Als eerbetoon, om te genieten en vooral voordat het te laat is.

Vergeet niet om te genieten, te lachen en vooral te leven!

Groet,
Bas (die nu even niet) Fietst

Ps. Omdat genieten belangrijk is wat laatste Afrika foto’s

De fiets hangt voor nu even aan de muur, tot over 2 weken.

The elphant highway is de naam van deze sectie. Ik had deze sectie liever the way to boredom genoemd, of saai, saaier saaist. Kortom er is niet veel te zien en beleven hier. Al is dat misschien wel weer wat overdreven. We fietsen gemiddeld 154km per dag deze 2 weken en we fietsen door 1 van de dunst bevolkte gebieden van dit continent, al moet Namibie nog beginnen.

Maar foto’s van niets of iets zijn ook heel erg mooi. Elke dag een paar uurtjes fietsen is zelfs nu nog geen straf en het kamperen is nog steeds ok. Al hebben de speculaas en de hagelslag wel bjjgedragen aan het kampeergenot. O en natuurlijk de drop uit noorwegen. Geniet van de mooie plaatjes, alles is prima ok in Botswana, helaas zijn zowel gmail als facebook geblokkeerd.

Groet,
Basfietst

Best cokestop ever @ planet baobab botswana…….

Ik weet eindelijk waar de zambianen hun geld mee verdienen. Koper en uranium… zo weer een mysterie opgelost. Nu over naar de orde van de dag, ook al gebeurt er weinig op de weg. Ik ben in Livingstone aangekomen bij de Victoria falls. Het 7e wereldwonder van de natuur, al zeggen de afrikanen het eerste wereldwonder.

De watervallen heten Mosi oa tunyia, the smoke that thunders. En de thunder is er zeker! Een gratis douche ook. De watervallen kent 2 kanten, een zambiaanse en een zimbabwiaanse kant. De zimbabwe kant geeft een volledig overzicht over de breedte van de watervallen, aan de zambiaanse kant kun je de watervallen vanaf beneden zien. Gezien mijn ervaring in zimbabwe, sla ik de zambiaanse kant maar over, 2x douchen en zeiknat worden is te veel van het goede. De watervallen maken op dit moment in het jaar een geluid van een concert van Triggerfinger, echt relax is het dus niet. En water heeft niet echt de neiging om omhoog te gaan uit zichnzelf, maar als er miljoenen liters of water in een kloof storten, dan komt er aan de andere kant een wolk van water over je heen…. dat staat gelijk aan een continue tropische regenbui, deze tyd van het jaar.

Grappig is ook, dat we de semimwoestijn of savanne eigenlijk op fietsen en dat er hier door de watervallen een microklimaat is ontstaan. Er is een mini regenwoud tegenover de watervallen ontstaan. Gek eigenlijk.

Wat dan weer wel indrukwekkend is, is het vliegen met een helikopter boven de watervallen, geniet van de mooie plaatjes, want het beschrijven werkt toch niet. Voor iedereen die trouwens denkt dat ik gek ben, dat valt heel erg mee. Ik heb me vrijwillig opgegeven om van cairo naar kaapstad te fietsen, maar gek ben je volgens mij als je 130 tot 250 dollar spendeert aan het springen vanaf een brug met een elastiek om je enkels. Toch is dat de favoriete bezigheid van veel toeristen hier.

Op naar botswana met 154km per dag en de elephant highway.

Groet,
Basfietst

Na malawi is het alweer tijd voor een nieuw land op mijn trip door Afrika. Zambia, het land van de beroemde victoriafalls en met als hoofdstad Lusaka. Veel meer weet ik niet over dit land. Nu na 5 dagen fietsen en bijna 750km weet ik eigenlijk nog niet veel meer. Onderweg zien we alleen maar gras langs de weg van een meter of 2 hoog, veel mais en houtskoo

Waar deze zambianen hun geld mee verdienen geen idee, maar in Lusaka rijden de bmw’s en mercedesen vrolijk rond. Wie weet hebben ze hier wel mineralen oid. Vanaf hier is het 3 dagen fietsen naar victoriafalls waar ik lekker ga genieten van 2 rustdagen. 1 dag ga ik naar zimbabwe en de andere dag zal in het teken staan van relaxen en niets doen. Er schijnen hier wel een paar mooie natuur en wildlife parken te zijn, maar daar gaan we helaas niet heen.

De enige sensatie die we meemaken is een rel in Katete die volledig uit de hand loopt. De wedstrijd wordt stil gelegd en iedereen wacht een paar kilometer voor het dorp in spanning af wat er gaat gebeuren. Er wordt veel ME ingezet, geschoten en brandende wegversperringen worden verwijderd. Dan mogen we in colonne onder ME begeleiding (al schietend over de hoofden van mensen) de plaats zo snel mogelijk door fietsen. Helaas geen bezoekje aan bekenden van bekenden, wel een saaie morgen die ineens spannend werd rijker. Voor meer info over de rellen, google op colalife en riots katete, er staat een leuk blog online en het is een giga goed doel wat hopelijk de designaward gaat winnen.

Geniet van de zambia impressies, ook al is er niet veel te zien onderweg.

Groet basfietst.

In lilongwe is niet zoveel te beleven dat ik er een compleet en volwaardig blog van kan typen, maar saai is het hier zeker niet. 2 mensen zijn overvallen en beroofd op weg van een restaurant naar ons kamp. Ik logeer in een nederlands pannenkoekenhuis samen met thijs in de binnenstad, er is een westerm shoppingmall met een goede pastatent en heerlijke appelkruimel gebakjes in de Spar en er is een oude markt met houten tolbruggen.

Kortom voor een paar dagen, in combinatie met de tabaksveilig is het hier prima te doen. De pannenkoek met appel en spek is mijn favoriet. Al moet ik toegeven dat de bistro van don brioni onder onder ons kiboko hotel een excellente pineapple crumble met ijs heeft. 1van de leukste dingen is toch wel het zwerven over de afrikaanse markt, waar alles lekker overzichtelkjk gesorteerd is. Kleding bij kleding, auro spareparts en fietsoderdelen bjj elkaar, groente bij groente en de sjacheraars met mobiele telefoons overzichtelijk bij elkaar.

De afrikaase handelsgeest is hier pas echt te vinden en de meeste mensen snappen niet dat ik gewoon rond wil kijken en wil genieten van de geuren, kleuren en vernuftige oplossingen die je hier tegenkomt. Nieuwe marktkansen voor Strukton zijn er zeker ondanks de allom aanwezige japanse en chinese investeerders. Neem nu het scenario dat je markt doorklieft wordt door een rivier. Je kan naar de betonnen brug lopen 1km heen en 1km terug. Je kan ook een brug bouwen met wat vrienden en dan tol vragen…. 20 malawi kwatcha, of te wel minder dan 5 cent. En het is nog druk op al die bruggen ook. Wellicht kunnen we van ons restmateriaal zoiet over het amsterdam rijnkanaal maken, scheelt enkele collega’s weer een autoritje in de morgen.

Van al dit moois heb ik wat foto’s gemaakt.

Geniet er van,
Basfietst