De site wordt meer en meer bekeken en 1 terugkerende vraag is, maar Bas hoe werkt het dan? Ga je alleen? En fiets je echt elke dag? Waar slaap je dan? En de reacties op mijn antwoorden variëren van: “Echt!!”, “Oh elke nacht in een tent, dat overleef ik niet.” en de wedervragen als: “Hoe doe je dat dan met al je kleding?” en “Hoe doe je dat met wassen?”

Tja daar kan ik dus wel een stuk over typen. Om het een beetje overzichtelijk te houden zal ik achtereenvolgens de dagelijkse routine doornemen. Wakker worden, eten, fietsen, eten, slapen en dan weer van voor af aan. Tussendoor natuurlijk ook nog de weg zoeken, communiceren met lokale mensen, af en toe stoppen voor wat te drinken, het repareren van een lekke band en foto’s maken met men Canon G15.

Het begint dus allemaal in Cairo, daar ontmoet ik de 50 andere deelnemers. Voor de statistieken, 33 mannen, 17 vrouwen waarvan 4 Nederlanders zijn zo gek om samen met een man of 8 begeleiding 12.000km door Afrika rond te reizen. We fietsen elke dag (behalve de rust of reisdagen (2 dagen ferry van Egypte naar Sudan)) samen of alleen van kamp naar kamp, een soort grote Tour de France of Parijs – Dakar. De dagen beginnen net als in Nederland met wakker worden.

Wakker worden:

Misschien wel het mooiste moment van de dag, zo rond de klok van half 6 opstaan, gewekt worden door de minarettes, door andere reizigers die nodig naar het toilet moeten door diarree of gewoon omdat je honger hebt. Want dat laatste krijg je van fietsen.

Ontbijt

Na het wakker worden, het inpakken van mijn slaapzak, slaapmat, tent, normale kleding, elektronica en alle andere rotzooi is het tijd voor een ontbijt. De spullen kan ik in de volg truck leggen waar ik een locker voor mijn eigen spullen heb. Met zijn allen verspreid en hongerig als wolven brood, pap, of iets anders wat er maar te eten is naar binnen werken. Tussen door gebruik maken van de toilettent (lees gat in de grond met tent erop) of zelf met een schepje de woestijn in om de kleine en grote behoefte (vandaar de schep) te doen.

Fietsen

Het deel waar ik naar uit kijk, waar ik voor vrees en wat veel voldoening zal geven. Het verplaatsen van A naar B op eigen kracht met een tempo wat aansluit bij de omgeving en de mensen om je heen. De avond van te voren hebben we op de riderbriefing door gekregen waar we heen fietsen, wat voor soort wegen en waar we links, rechts, rechtdoor moeten waar we kunnen stoppen voor een snack of iets te drinken.

Half weg de etappe staat de lunchtruck tevens controle voor een mid-day lunch.

Na de lunch is het door naar het kamp, de afstanden verschillen per dag. Gemiddeld rijden we ca. 120km, maar er zijn dagen van meer dan 200km en dagen van ca. 80km dit kan getimed (zoals bij een wedstrijd) of niet getimed. De afstanden zijn afhankelijk van de wegconditie, de heuvels en de warmte. Kortom elke dag een lekker stukje fietsen. Om het allemaal wat behapbaarder te houden is er om de zoveel dagen een rustdag (zie ook onderstaand schema) dan heb ik dus tijd om te wassen, sightseeing (rustdagen zijn vaak bij bezienswaardigheden) mijn tent op te ruimen en de fiets te onderhouden en klaar te maken voor de volgende week fietsen.

Rustdagen:

Na een lange dag fietsen is niets zo lekker als een warme douche, dat zal in Afrika de uitdaging worden. Veel dagen wordt het wassen met een litertje water (liever iets te drinken dan om te wassen) of met babydoekjes, de dagen dat we geluk hebben is er een koude douche en de dagen dat ik het geld laat rollen is er een koude douche op een hotelkamer. Ik kan jullie adviseren om onze groep met mensen tijdens de toch niet te benaderen, dit kan schadelijk zijn voor het reukvermogen en lijden tot trauma’s.

Douche:                                            

Na het fietsen

Lekker opgefrist na het fietsen, de tent geïnstalleerd, de slaapmat, slaapzak en de rotzooi uit de locker gehaald en in de tent gegooid, is er tijd om te werken aan dit blog wat dingen te bekijken in de plaats waar we zijn, een colaatje te scoren, zandkastelen te bouwen, te ouwehoeren met de reisgenoten en de fiets te onderhouden. De tijd zal wel beperkt zijn, want fietsen tussen zonsopkomst en zonsondergang laat niet veel tijd voor andere dingen over. Dan de riderbriefing voor de volgende dag, even goed opletten dus, dan eten, nog meer eten, tandpoetsen, laatste toiletbezoekje (woestijn inlopen) en dan slapen.

Morgen kan het feest weer opnieuw beginnen.